تاریخ: 31 فروردين 1403 - 10 شوال 1445 -
2024 April 19
- تماس با ما
- |
- درباره ما
- |
- جستجو
- |
- آرشیو
- |
-
- |
-
پر بحث ترین
نسخه چاپی
ارسال به دوستان
ادبیات
توهم از ناباوری ما نسبت به واقعیت موجود می اید .صاحبان قدرت؛ حاکمان؛ روسا؛ مدیران وهمینطور اگر تا پائین ترین اشکال اجتماعی در خانواده نظر کنیم؛ گاه پدر یا مادر یا برادر یا خواهر یا فرزند ما دچار چنین توهمی هستند .....
فرهاد ابراهیم پور /
قدرت و هنر در توهم وخیال
این کلمه بار معنایی بسیار زیادی دارد ساده ترین ان عدم انطباق امری چیزی با واقعیت موجود است مثلا کسی قدرت وتوانایی زیادی ندارد اما فکر میکند خیلی زور دارد یا شخصی فکر میکند خیلی خوش تیپ است اما واقعیت این است که ان فرد با معیار های عام زیبا شناسی نه تنها خوش تیپ نیست بلکه سکنات ووجناتش هم بکلی با خوش تیپی فاصله دارد یعنی فرد به جای رجوع به واقعیت خودش بدنبال خیالاتش وارزوهایش راه افتاده است وبه جای اینکه به خودش واطرافش وان چیزهای مسلمی که در کنارش هستند توجه کند با خیالپروی به دامن توهم می غلطد ومصیبت اینکار زمانی اشکار میشود که فرد یا توسط خود یا دیگران به قیاس با واقعیت کشانده میشود .
البته خیال وخیالپروری ذاتا چیز بدی نیست چون به واسطه همین خیال شاعران وهنرمندان اثار بی نظیری افریده اند که نشان از زیبایی وفرافکنی واقعیت داشته است حتی محققین ودانشمندان قبل از اینکه چیزی بیافرینند یا کشف کنند یا بوجود اورند اول از حیطه خیال خود گذرانده اند وگاه سالها انرا در مخیله خود نگاه داشته اند تا زمانی انرا به واقعیت تبدیل کنند .خیال پرواز در ادمی از جمله خیالهایی است که به واقعیت خیلی نزدیک شده است وخیلی از ارزوها وخیالات دیگر .اینکه رابطه خیال وتوهم تا چه اندازه نزدیک به هم هستند وچه اندازه برادرانه در خدمت یکدیگر هستند مطمئنا به بحث دامنه داری تبدیل میشود که اندیشمندان وفلاسفه میتوانند بهتر توضیح دهند.اما انچه من میخواهم بگویم در باره توهم وکارکرد توهم است.
توهم از کجا می اید؛ به چه ابزاری در ما نفوذ میکند وچگونه بستر لازم برای تکرار حضور خود پیدا میکند
توهم از ناباوری ما نسبت به واقعیت موجود می اید .صاحبان قدرت؛ حاکمان؛ روسا؛ مدیران وهمینطور اگر تا پائین ترین اشکال اجتماعی در خانواده نظر کنیم؛ گاه پدر یا مادر یا برادر یا خواهر یا فرزند ما دچار چنین توهمی هستند و اگر نیک بنگریم با شدت وضعف این توهم؛ نسبت به قدرت در انها وجود دارد که گاه در برخورد با واقعیت این توهم شکسته میشود وگاه چنین اتفاق نمی افتد وفرد همچنان توان درک واقعیت خود را از دست داده است چون به توهم قدرت و توانایی دچار شده وفکر میکند همچنان توان ونیرو دارد واین توان ونیرو تا اخرهمچنان با اوست و می ماند .
این شکل توهم اگر در حاکمان نامردمی وصاحب منصبان منجر به زورگویی وستم وکشت وکشتار میشود در خیال نزد اهالی هنر به گونه دیگری است. هنرمند خودرا با واقعیت موجود اقناع نکرده پس میخواهد فرافکنی کند؛ میخواهد ان چیزی که در عالم واقع یا نیست یا مطلوب او نیست؛ به گونه دیگری بیافریند. ستم او برقلم وکاغذ است؛ بر بوم ورنگ است؛ بر سنگ وچوب وهر ان چیزی است که میتواند یا بتواند در این ستمکاری و هم اوایی افرینش از ان استفاده کند.
اگر نزد حاکمان تشکیلات عریض و طویل با کارکردهای متفاوت ابزار قدرت است نزد هنرمند نگاه ودست وزبان وموجودیت جسم وجان فرد همه قدرت اوست؛ اما یک تشابه عمیق در هردو گونه است وان اصرار بر ماندگاری یا تدارک برای ماندگاری است. هم حکومتگران میخواهند بمانند وابدی وازلی بشوند هم هنرمندان میخواهند ماندگار شوند اما یک تفاوت اساسی باز بین این دو وجود دارد حکومتگران چه خوب وچه بد باید از دیگران مایه بگذارند اما هنرمند باید همه هستی وجود خودش را دست مایه ماندگاری اش کند .وکاش جهان ما هنرمندانه می ماند تا خیال زیبا بر شوق ماندگاری امان در این جهان می افزود .
- اولین
- >
- <
- آخرین
- (0 صفحه)
ارسال نظر
